Beste L.
Aangezien je het gesprek hebt geblokkeerd meteen na je oordeel en ik niet op je bericht kan reageren, doe ik het graag op deze manier. Niet om mijzelf te verdedigen. Ik heb even getwijfeld dit openbaar te zetten. Ik wil namelijk niet ook iemand aanvallen. Ik weet dat ik er een discussie mee kan uitlokken. Maar dat is ok. Ik snap dat mensen denken: geef er geen aandacht aan. Maar als ondernemer hoef je niet altijd alleen de mooie dingen laten zien. Ook de kwetsbare kanten. En dit was er zo eentje. En ja, ik heb mij even afgevraagd wat mij heeft geraakt. Was het 'de aanval' op mijn uiterlijk? Nee, dat is het niet meer. Daar kan ik heel goed mee omgaan. Maar wat mij wel heeft geraakt is de glasharde mening. Een mening die is gebaseerd op niks. Dit zie ik dagelijks in mijn praktijk en dat is vind ik erg. Heel erg...Dik, dun, fit, niet fit: niemand komt voor zijn lol hulp vragen. En heeft het sowieso niet zover laten komen uit eigen wil. Wat niet betekent dat je geen verantwoording moet pakken.
Weet je lieve L, je mag vragen hebben en je mag een meningsuiting hebben. Echter is het dan wel fijn dat je deze met de rest deelt of mij de kans geeft te reageren. Ik heb 1 vraag aan je? Waarom ben je zo boos en wat maakt dat je zo harde mening vormt over iemand die je helemaal niet kent?
Sterker, je gaat uit van een foto waar ik met een hele dikke trui op sta. Niet iedereen hoeft mijn verhaal leuk te vinden. Niet iedereen hoeft mij te volgen. Iedereen heeft mensen waar die niks mee heeft. Dat mag. Maar wat is het dat je dit naar mij typt en dan ook het gesprek meteen blokkeert. Ik ken je niet en weet ook niks van je verleden. Als ik je profielfoto bekijk weet ik niet wat er achter zit. Hoef ik ook niet te weten, maar laat een andere ook in hun waarde. Ik zou nu heel hard kunnen reageren. Maar waarom?
Gelukkig doet mij de inhoud van je mening niet veel meer. Maar wel de harde manier die er kennelijk tegenwoordig is om iemand iets te vertellen. Eigenlijk beweer je hiermee dat als iemand zwaar is, en een keer geniet van chocolade, ook helemaal niet aan het afvallen is. Of iemand die dagelijks in een rolstoel zit en even een klein blokje loopt stelt zich dus aan?
Maar goed, kennelijk wil je wat vragen beantwoord hebben. Dit zal ik voor je doen. Ik weeg 64 kilo, heb vijf kinderen en 3 vetrollen op mijn buik. Ik heb hangborsten en een vetpercentage van 26% momenteel. Mijn bmi is 21 en ik heb een slappe huid. Ik geniet van een wijntje en voor appeltaart met slagroom kun je mij wakker maken. Ik hoop dat je zo mijn leven wat beter begrijpt. Want kennelijk zijn deze waardes voor jou een graadmeter hoe iemand zich voelt. En ja, anorexia zal ik altijd bij mij dragen. Maar ik heb het om kunnen draaien en het is mijn passie andere mensen te mogen helpen. En o ja, ik eet ook niet veel suiker en ben gek op gezond eten. Dit heeft niks met anorexia te maken overigens! In jouw visie is het dus zo dat iemand geen anorexia meer heeft als degene weer veel suiker eet. Overigens is juist suiker een van de oorzaken van eetstoornissen, maar dat terzijde lieve L. Dat wil ik je altijd nog verder uitleggen.
Ik nodig je dus ook graag uit om samen te praten over wat nu echt je probleem is. Of nou ja...kennelijk mijn probleem volgens jou. Dan kan ik je ook uitleggen wat mijn werk nu is en wat ik zie als succes. Maar ik wil je wel vragen om van tevoren even mijn tijdlijn door te lopen en alle verhalen te lezen. En ook even mijn foto's van mijn lichaam te bekijken....als dat er al toe doet.
En voor jullie andere lieve volgers: kennelijk is een foto tussen de pannekoeken een reden voor mening van geen succes. De kern van mijn laatste blog was er om andere mensen je nooit iets te laten opleggen. Het bericht wat ik ontving is dus een voorbeeld hoe het mijn inziens niet zou moeten. Maar ach, ik ben ik. En dat is ok. Ik wil met dit verhaal niet in een persoonlijke verdediging gaan. Ik wil alleen maar met dit verhaal laten zien dat er dus nog steeds mensen zijn die een vooroordeel hebben over een ander. En dat de pijn dan vaak toch echt bij zichzelf zit.
Hiermee wil ik dan ook eindigen: laten we allemaal op een normale manier met elkaar in gesprek gaan. Een discussie is goed. Maar enkel met respect. Daar bereiken we veel meer mee. Een oordeel mag, maar beoordelen is mijn inziens iets anders. Er zijn altijd twee kanten van meningsuiting. Leef en laat leven.
En dan nu, nu ga ik dan maar weer verder waar het om draait: lieve mensen helpen en genieten van alles om mij heen.
liefs Anka
Comments